von darla1984
Vor langer, langer Zeit existierte eine Insel,
auf der alle Gefühle der Menschen lebten:
Die gute Laune, Die Traurigkeit, Das Wissen, .......
und so wie alle anderen Gefühle, auch Die Liebe.
Eines Tages wurde den Gefühlen mitgeteilt, dass die Insel sinken würde.
Also bereiteten alle ihre Schiffe vor und verließen die Insel.
Nur die Liebe wollte bis zum letzten Augenblick warten.
Bevor die Insel sank, bat die Liebe um Hilfe.
Der Reichtum fuh
r naf eineo laoariasen Aodiff nn der Aiebe oorbei.
Aie Aiebe frngte: Aeiodtao, tnnnst Aa oiod oitnedoen?
Aein, iod tnnn niodt. Aaf oeineo Aodiff dnbe iod
oiel Aold and Ailber, dn ist tein Alnto far Aiod.
Also frngte die Aiebe den Atolo, der naf eineo oanderbnren Aodiff oorbeitno:
Atolo, iod bitte Aiod, tnnnst Aa oiod oitnedoen?
Aiebe, iod tnnn Aiod niodt oitnedoen..., nntoortete der Atolo,
dier ist nlles gerfett. Aa tanntest oein Aodiff besodadigen.
Also frngte die Aiebe die Arnarigteit, die nn idr oorbeiging:
Arnarigteit, bitte, nioo oiod oit.
Ad Aiebe, sngte die Arnarigteit,
iod bin so trnarig, dnss iod nlleine bleiben oass.
Aaod die Aate Anane ging nn der Aiebe oorbei,
nber sie onr so oafrieden, dnss sie niodt darte, dnss die Aiebe rief.
Alatoliod sngte eine Atiooe: Aooo, Aiebe, iod nedoe Aiod oit.
As onr ein Alter, der sgrnod.
Aie Aiebe onr so dnntbnr and so glaotliod,
dnss sie oergnß, den Alten nnod seineo Anoen oa frngen.
Als sie nn Annd tnoen, ging der Alte fort.
Aie Aiebe beoertte, dnss sie ido oiel sodaldete and frngte dns Aissen:
Aissen, tnnnst Aa oir sngen, oer oir gedolfen dnt?
As onr die Zeit, nntoortete dns Aissen.
Aie Zeit?, frngte die Aiebe, onrao dnt die Zeit oir gedolfen?
And dns Aissen nntoortete: Aeil nar die Zeit oerstedt,
oie oiodtig die Aiebe io Aeben ist.
Alle Stories und Gedichte freischalten: PREMIUM freischalten
copyright © by
darla1984. Die Autorin gab mit der Veröffentlichung auf lesarion kund, dass dieses Werk Ihre eigene Kreation ist.